کسي هست آغوشش را، شانه هايش را به من قرض دهد؟ تا يک دل سير گريه کنم؟ بدون هيچ سوال و دلداري و نصيحتي؟ 

زير سايه بون چشمات تو شبستون نگاهت، يه جايي گوشه اشکات مچ عشقتو ميگيرم، بين پاييز و زمستون انتظار و نم بارون، ميون نامهربوني تا بخويي برات ميميرم

بعضي از فرشتها بال دارند و بعضي هاشون ندارند مثل دوست، تقديم به تو فرشته ي بي بالم که به وجودت مي بالم

روزهاي دور از تو را هرگز نخواهم شمرد، تا هميشه بگويم همين ديروز بود

به اندازه ي چاي داغ شب هاي امتحان دوست دارمت!!!

اما... اضطراب نميگذارد، نه گرمايت را حس کنم، نه آرامشت را

هر وقت کم ميآورم ميگويم اصلا مهم نيست، اما تو که ميداني نبودنت چقدر برايم مهم است!

به خوابهايم سرک نکش وقتي در لحظات بيداري ام حضور نداري!!!

در هجوم لحظه هاي پوچ جدايي، سکوت تنها يادگار با تو بودن است

وقتي همه جا برفه و يخه، سر خوردن يه بهونه است تا دستهايي را که دوستش داري محکمتر بگيري ( من اين پيامک رو خيلي دوست دارم )

خيلي ها ميگن دوري و دوستي، ولي من ميگم سخته زنده بودن وقتي دوري و نيستي!

دخترک رفت ولي زير لب اين را ميگفت: او يقينا پي معشوق خودش مي آيد! ؛ پسرک ماند ولي روي لبش زمزمه بود: مطمئنا که پيشمان شده بر ميگردد!،..... عشق قرباني مظلوم غرور است هنوز

 روز روشن ميره باز شب ميرسه، غم مياد به هر دري سر ميزنه، مگه ميشه چشمامو رو هم بزارم وقتي غم قلبمو خنجر ميزنه

به اميد نگاهت ايستادن، به روي شانه هايت سر نهادن، خوشتر از اين آرزويي است، دهان کوچکت را بوسه دادن